Een ander soort vrijheid
“Ik heb jaren in een fabriek gewerkt,” vertelt Marek, “maar daar werd ik niet gelukkig van. Elke dag hetzelfde, dat is niks voor mij.” Als chauffeur is geen dag hetzelfde, en dat is precies wat hem aanspreekt aan het vak. Nieuwe routes, nieuwe mensen, het hoort er allemaal bij. “Dat geeft me een gevoel van vrijheid.”
Thuis op elke route
Wat meteen opvalt als je met Marek meereist, is hoe sociaal hij is. Hij maakt makkelijk contact, kent iedereen op de planning bij naam en groet onderweg collega’s alsof het oude vrienden zijn. “We zijn allemaal onderweg, allemaal met hetzelfde doel. Dan is het fijn om een beetje voor elkaar te zorgen.”
Dat hij van oorsprong Pools is, merk je nauwelijks. Marek woont al jaren in Nederland; zijn kinderen zijn hier opgegroeid. “Ik ben ooit voor de liefde hierheen verhuisd. De liefde is voorbij, maar ik ben gebleven. Mijn thuis is hier nu.”
Niet zonder uitdagingen
Natuurlijk kent het vak ook de nodige obstakels. Files, agressieve weggebruikers, veel wachten; het hoort er allemaal bij. “Soms sta je gewoon stil langs de snelweg en dan kun je niets anders doen dan even een dutje of wat eten. Het is wat het is.”
Toch blijft Marek nuchter onder de drukte. “Je hebt geen invloed op het verkeer. Dus je kunt je er maar beter niet druk om maken.”
Italië op z’n duimpje
Als hij mag kiezen waar hij het liefst rijdt, hoeft Marek niet lang na te denken: Italië. “Rustig, vriendelijk verkeer en ik ken daar elke afslag. Dat voelt een beetje als thuis.”
Trots op het vak
Aan het eind van de dag, na ritten door Beringe, Venlo en Venray, rijdt Marek weer terug naar Tilburg. Onderweg belt hij even naar huis: hij schuift vanavond wat later aan. “Mijn vrouw is het wel gewend,” zegt hij met een glimlach.
Wat voor veel mensen misschien onzichtbaar is, is voor Marek dagelijkse kost. Het vak van chauffeur is meer dan sturen en laden. Het is plannen, volhouden, schakelen én elke dag opnieuw met plezier de weg op gaan. En dat doet Marek als geen ander.
